Pelicot davası: İnternet aşırı pornoyu nasıl normalleştirdi?

Louise Chunn

Uyarı: Bu yazıda cinsel istismar tasvirleri yer alıyor

Fransa’da Perşembe günü sona eren Pelicot tecavüz davası, tanıdığım neredeyse her bayanda büyük bir tesir yarattı. Mahkeme Avignon’da sürerken, bütün vahim detayları takip edip sonra olanları sindirmeye çalışırken, bayan arkadaşlarımla, kızlarımla, iş arkadaşlarımla, hatta kitap kulübündeki bayanlarla konuşuyordum.

Gisèle Pelicot’nun kocası neredeyse 10 yıl boyunca gizlice eşini uyuşturmuş ve internette tanıştığı erkekleri yatak odalarında “Uyuyan Güzeliyle” birlikte olmaya davet etmişti. Tecavüzleri görüntüye da çekmişti.

Yaşları 22’den 70’e dek değişen bu yabancılar itfaiyeci, hasta bakıcı, gazeteci, gardiyan ve asker üzere farklı mesleklerdendi. Hepsi de Dominique Pelicot’nun talimatlarına uydular.

İtaatkâr bayan vücuduyla cinsel birliktelik yaşama dilekleri o kadar büyüktü ki, ağır bir biçimde uyuşturulmuş vücudu bir bez bebeği hatırlatan, emekli bir büyükanneyle hiç aldırmadan birlikte oldular.

Mahkemede 50 erkek vardı ve hepsi Pelicot’ların yaşadığı Güney Fransa’daki Mazan kasabasının 50 kilometre çapında oturuyordu. Görünüşe bakılırsa, sıradan erkeklerdi.

30’lu yaşlarındaki bir bayan bana “İlk okuduğumda, en az bir hafta boyunca erkeklerin yakınında olmak istemedim, nişanlımın bile… Dehşete kapıldım” dedi.

60’larındaki bir bayan da, “Gisele Pelicot’nun yaşına yakın biri olarak, erkeklerin, hatta kocalarımmızın ve oğullarımızın akıllarında neler olabileceği hakkında düşünmeye mahzur olamıyorum. Bu buz dağının yalnızca görünen kısmı mı?” diye soruyordu.

Avignon’daki duruşma salonunda kimi sanıklar.

61 yaşındaki muharrir ve terapist Dr. Stella Duffy kararın açıklandığı gün Instagram hesabında şöyle yazmıştı;

“#notallmen (#hererkekdeğil) diye umuyor ve inanmaya çalışıyorum lakin Gisèle Pelicot’nun köyündeki eşler, kız arkadaşlar, en uygun arkadaşlar ve kızlar ve anneler de bu türlü düşünüyordu. Fakat artık o denli olmadığını biliyorlar. Konuştuğum her bayan bu olayın erkeklere bakışlarını nasıl değiştirdiğini anlattı. Umarım erkeklerin erkeklere bakışlarını da değiştirmiştir.”

#notallmen etiketi

#notallmen etiketi, cinsel taciz ve cinsiyet eşitsizliği üzere mevzular konuşulurken, erkeklerin hemcinslerini savunmak için kullandığı “her erkek o denli değil” sözüne atıf yapıyor.

Etiket üç yıl evvel İngiltere’deki Sarah Everard cinayetiyle ilgili olarak da gündeme geldi. 33 yaşındaki pazarlama yöneticisi Sarah Everard, 3 Mart 2021’de, saat 21:00 sıralarında Londra’nın Clapham semtindeki bir arkadaşının konutundan ayrıldıktan sonra kaybolmuştu.

Everard’ın cesedinin Kent bölgesinde ormanlık alanda ortaya çıkması ve olayla ilgili olarak Londra emniyetinden bir polis memurunun cinayetten tutuklanması infial yaratmıştı.

Kadınlar cinayetin akabinde Londra polisine ve hükümete reaksiyon olarak protestolar düzenlemiş, polisin şovlara müdahale etmesi öfkeye neden olmuştu. Bu sırada, X platformunda #notallmen etiketinin gündeme gelmesi bayanların reaksiyonunu çekmişti

Daha sonra bu tabir, feministlerce sahiplenildi ve bu argümanı kullananlarla dalga geçen bir mana kazandı. Feministler ayrıyeten bu savunmaya karşılık, “#yesallwomen (#evethepsikadın) etiketi başlatıp, kurbanların hepsinin bayan olduğunu vurguladılar.

Şimdi artık yargılama sona erdiğine nazaran, bu dehşet davanın ötesine bakıp şunu sorabiliriz: Bu erkeklerin duygusuz ve şiddet dolu davranışları nereden geliyor? İstek olmadan cinsel birleşmenin tecavüz olduğunu göremiyorlar mı?

Ama daha geniş kapsamlı bir soru da var: Görece küçük bir alanda bu kadar çok sayıda erkeğin bir bayana çok dominasyon fantezisini paylaştığı gerçeği, erkeklerin isteklerinin tabiatına dair bize neler söylüyor?

İnternet normları nasıl değiştirdi?

İnternet olmadan, Gisèle Pelicot’ya bu kapsamda tecavüz ve cinsel akının gerçekleşmesini düşünmek sıkıntı.

Dominique Pelicot’nun eşine tecavüz etmesi için erkek aradığı platform, içeriği takip edilmeyen bir internet sitesiydi. Bu nedenle internet öncesi periyoda kıyasla hiçbir kısıtlama olmaksızın cinsel ilgi alanlarını paylaşan insanların burada bir ortaya gelmesi daha kolaydı. (Site kapatıldı.)

Gisèle Pelicot’nun avukatlarından biri siteyi bir “cinayet silahına” benzetti. Avukat duruşmada, bu site olmadan olayın “asla bu boyutlara ulaşmayacağını” anlattı.

Ancak internet, isteğe dayalı ve taciz olmayan cinselliğe karşı hallerin da kademe basamak değişmesinde rol oynadı ve bir vakitler pek çok kişinin çok bulabileceği şeyleri olağanlaştırdı.

Eskiden porno mecmua ve sinema almak için pek de tekin olmayan yerlere gitmekten, yalnızca Ocak 2024’te taşınabilir aygıtlardan 11,4 milyar tık alan Pornhub üzere sitelere, pornonun sonları büyük oranda genişledi.

Giderek daha çok ya da niş cinsellik yüklemesi beklentiyi büyütüyor, hasebiyle olağan seks “sıkıcı” olabiliyor.

Ocak 2024’te Birleşik Krallık’taki internet kullanıcıları ortasında yapılan bir ankete nazaran, 25 ila 49 yaş ortasındaki her 10 iştirakçiden biri, haftanın birçok günü porno izlediklerini söyledi. İştirakçilerin çok büyük bir çoğunluğu erkekti.

24 yaşındaki üniversite mezunu Daisy, kendisinin de, tanıdığı birçok kişinin de porno izlediğini söylüyor. Sitenin arama kısmındaki filtrelerde “duygusal”, “duyusal” ve “sert” tabirlerinin de bulunduğu feminist bir porno sitesini kullandığını anlatıyor.

Ama birtakım erkek arkadaşlarının “küçükken çok fazla porno izledikleri için cinsellikten keyif alamadıklarını” ve artık porno izlemediklerini söylüyor.

İngiltere Çocuk Komitesi üyesi Dame Rachel de Souza için 2023’te yapılan bir araştırmada 16-21 yaş arasındakilerin dörtte birinin, birinci olarak pornografiyi ilkokuldayken, internette gördükleri tespit edildi.

De Souza araştırma yayımlandığında “Şimdiki anne ve babaların vaktinde eriştikleri yetişkin malzeme, şimdiki internet pornografisiyle kıyaslandığında ‘eski moda’ kalabilir” demişti.

Porno nitekim halleri şekillendiriyor mu?

Ergenliğe erişmeden evvel cep telefonlarından tertipli biçimde porno izleyen çocuklar, kaçınılmaz olarak 20. yüzyıl Playboy’undan tahrik olanlara kıyasla daha farklı cinsel beklentilerle büyüyor.

Doğrudan bir temas kurulamasa da, pornografinin kullanımı ve bayanlara karşı ziyanlı cinsel haller ortasında bağlantı bulunduğuna dair kıymetli ölçüde delil var.

Covid-19 pandemisinden evvel hükümetin yaptığı bir araştırma şöyle diyordu:

“Pornografinin kullanımı ile porno sinemalarda görülen cinsel aksiyonlara girişmeyi arzulama ihtimalinin artması ortasında ilişki olduğuna dair ispat var. Ayrıyeten, bayanların bu makul cinsel hareketlere girişmeyi istediğine inanma ihtimalinin artmasında da.”

Bu cinsel hareketler ortasında, yüz tokatlama, boğaz sıkma, boğma ve tükürme üzere saldırgan ve domine edici olanlar da var.

Daisy “Boğaz sıkma, uzunluğundan öpme üzere olağanlaşmış, rutin, beklenen bir hale geldi. En başından partnerime boğaz sıkmayı sevmediğimi söyledim ve sorun etmedi” diyor.

Ancak bütün bayanların karşı çıkmadığına inanıyor.

“Deneyimlere nazaran erkeklerin birçok bayanın yatak odasında dominant olmasını istemiyor. Orada gücü ellerine almak istiyorlar.”

Daisy’den 40 yaş daha büyük Suzanne Noble, kendi cinsel maceralarını yazdı, şu anda bir internet sitesi ve “İleri Yaştakiler İçin Seks Öğütleri” isimli bir podcastı var.

Tecavüz fantezilerini tasvir eden pornoya erişimin, kökünü şiddetten alan bir aksiyonu normalleştirdiğine ve tecavüzü bayanların istediği bir hareketmiş üzere gösterdiğine inanıyor.

“Sahte tecavüzü içeren bir fanteziyi canlandırmakla, hiç istek bulunmayan versiyonu ortasındaki fark konusunda kâfi eğitim yok” diyor.

Küçük ilanlardan gerçek yaşama

İnternet bir yandan pornoyu art sokaklardan yatak odalarına kadar getirirken, birebir vakitte gerçek hayattaki çeşitli cinsel etkinliklere erişimi de kolaylaştırdı.

Daha evvel, örneğin S&M (sadomazoşizm) meraklıları “temas” mecmualarının ardındaki küçük ilanlar yoluyla birbirleriyle temas kurulabiliyordu.

Ev adresi değil, posta kutuları üzerinden mektuplaşılıyordu. Cinsel birliktelik için çok yavaş ve zahmetli bir yoldu. Artık bu kümelerle internette temas etmek ve daha sonra yüz yüze buluşma ayarlamak çok daha kolay.

İngiltere’de aşkı ve bağlantıyı çöpçatanlık uygulamaları üzerinden bulmaya çalışmak ana akım bir eğilim oldu.

Belirli cinsel fantazileri denemek isteyen beşerler için de işler kolaylaştı. Feeld üzere “mevcut cinsel kurallar dışındaki arzularını” keşfetmek isteyenler için tasarlanmış çok sayıda uygulama var.

Uygulamada 31 farklı dilek sıralanıyor. Bunlar ortasında poliamori (birden fazla beşerle birebir anda romantik bir bağlantı sürdürme), bağlama ve itaat de var.

Albertina Fisher, internet üzerinden psikoseksüel terapistlik yapıyor ve işi gereği danışanlarıyla cinsel fantezileri hakkında konuşuyor.

Fisher “Cinsel fantezilerinizin olmasında sorun yok. Fark fantezinin, isteğe dayalı olmayan bir davranışa dönüşmesi” diyor.

Albertina Fisher, erkek ve bayanların fantezilerinin farklı olduğunu lakin “sıklıkla itaat ve dominasyonun kelam konusu olduğunu” söylüyor. Fisher’a nazaran BDSM (Bağlama, Disiplin ya da Dominasyon, Sadizm ve Masoşizm) üzere cinsel tercihler konusundaki en değerli şey, inançlı, aklı melikeler yerindeyken ve isteğe dayalı olması.

“İki insanın birlikte ne istiyorlarsa yapmasında katiyen sorun yok” diyor ancak bunun her iki tarafın da istek göstermesi durumunda kelam konusu olacağını vurguluyor.

Tabii ki bütün bunlar Pelicot olayıyla büsbütün farklı.

Fisher “Bu, cinsel şiddet. Görünüşte sevgi dolu üzere olan bir ilgide yaşanmış olabilmesi de çok derecede üzücü. İstek olmadan fanteziyi gerçeğe dönüştürmek, narsisizmin çok bir hali.

“Partner hareketsiz yatarken, onlar tüm gereksinimlerinden yoksun bırakılıyor. Yani, tatmin edip etmediğinizden korku duymayacağınız bir bayan fanteziniz var.”

Arzu etrafındaki sorular

Tüm fantezi sıkıntısının etrafındaki kıymetli ve sorunlu bir boyut da istek.

Freud sonrası devirde, dileklerin bastırılmaması gerektiği bir gerçeklik oldu. 1960’ların özgürlük teorisinin büyük kısmında, cinsel dileğin gerçeğe dönüşmesi üzerinden kendini gerçekleştirmeye vurgu yapılıyordu.

Ancak erkek cinsel dileği, bilhassa etrafındaki iktidar ve dominasyon sorularıyla giderek karşı çıkılan bir konsepte dönüştü.

Pelicot davasında yargılanan erkekler, kendilerini fail olarak görmekte zorlanıyordu. Kimileri Gisele Pelicot’nun istek gösterdiğini ya da bir seks oyununda rol aldıklarını varsaydıklarını söyledi. Çok sayıda sanık, yalnızca isteklerini izlediklerini düşünüyordu.

Bazı olaylarda bayanın nesneleştirilmesi eğilimi, bayan dileği problemini büsbütün yok etme isteğine da dönüşebiliyor.

Tabii ki erkek isteği birçok form alabiliyor, birçoklarının tabiatı sağlıklı ancak klasik olarak kültürel limitlerce de kısıtlanmış halde. Artık bu limitler İngiltere’de ve öbür Batılı ülkelerde radikal bir biçimde değişti.

Bu değişim ve altta yatan, dileğin gerçekleştirilmesinin bir şahsî özgürleşme hareketi olduğuna dair inanç, güçlü ve bazen sıkıntılı bir kombinasyon manasına de gelebilir.

Andrew Tate’in cazibesi

Londra’da çalışan terapist Andre de Trichateau, kendisini “kadın düşmanı” diye tanımlayan ve X’te 10,4 milyon takipçisi bulunan maskülenci internet ünlülerini gündeme getiriyor.

De Trichateau, feminizmin yükselişinden sonra kendisini manasını kaybetmiş ve yerlerinden edilmiş hisseden erkeklerle karşılaştığını anlatıyor.

“Bazı erkekler kim olacaklarını bilmiyor. Erkekler dominant olmak için toplumsallaşıyor ancak birebir vakitte hisleriyle da temas halinde olması, zayıflıklarını gösterebilmesi bekleniyor.

“Bu baş karışıklığı feminist harekete karşı öfkeye yol açıyor ve sonra da onları Tate üzere insanlara yönlendirebiliyor.”

Danışanlarının % 60’ı erkek olan De Trichateau “erkeklerin iktidarı ve hakimiyeti kimliklerinin bir kesimi olarak görerek sosyalleşebildiğini” söylüyor.

“Bunu Pelicot hadisesi üzere bir durumu yasallaştırmak için söylemiyorum lakin objektif olarak bu türlü davranışları iktidarsızlıktan ve yetersizlikten kaçış olarak görüyorum.

“Vaka rahatsız edici, zira insanların yapabilecekleri aşırılıkları gösteriyor.”

Andre de Trichateau, Dominique Pelicot’nun kullandığı internet kümelerinin da çok güçlü olabileceğini belirtiyor.

“Kabul edildiğiniz bir kümede, fikirler geçerlilik kazanır. Bir kişi bunda sorun yok der ve herkes uyar.”

Andrew Tate, bayanların cinsel hücumda “sorumlululuğu üstlenmesi” gerektiğini söylediği için daha evvel Twitter’dan yasaklanmıştı. Tate daha sonra X ismini alan platforma geri döndü.

Pelicot davası sırasındaki çok sayıda tartışma, isteğe dayalı ve isteğe dayalı olmayan seks ortasında ayrımın nasıl yapılacağı ve maddelerde daha yeterli tanımlanmasının gerekip gerekmediğine odaklandı. Lakin problem şu ki, isteğin ne olduğu karmaşık bir soru.

24 yaşındaki Daisy’ye nazaran kimi yaşıtı bayanlar, kendi hislerine aldırmadan erkeklerin cinsel tercihlerine ahenk sağlıyor.

“Birlikte oldukları erkek seksi olduğunu düşünürse, bir şeyin seksi olduğunu düşünüyorlar.”

Dolayısıyla, bilhassa heteroseksüel erkekler giderek artan bir halde cinsel ipuçlarını pornografiden alıyorsa, bu durum erkek isteğinin değişen biçimi konusunda öteki soruları gündeme getiriyor.

Genç bayanlar yakınlaşmanın bedelinin ne kadar çok olursa olsun, bu isteklere ahenk sağlamak olduğunu düşünüyorsa, istek o denli siyah ve beyaz bir sorun değil.

Pelicot davasının bitmesi ve adaletin yerini bulmasıyla yaygın bir rahatlama olabilir, lakin dava geride daha çok soru bırakıyor.

Bu harikulade güçlü Fransız bayanı ismine tahminen de en yeterlisi açıkta tartışılması gereken sorular.

Louise Chunn bireye uygun terapist bulma platformu Welldoing’in kurucusu ve Psychologies mecmuasının eski editörü.